![]() |
![]() |
![]() |
1.
Lassen
is een
manier om onder grote hitte metalen met elkaar door samensmelting te
verbinden. Meestal gaat het om het lassen van staal,
aluminium en rvs.
Voor bijvoorbeeld aluminium is de hitte
van "normaal" lassen niet voldoende en moet TIG-lassen
worden toegepast. TIG staat voor Tungsten Inert Gas (tungsten is de
Engelse benaming van wolfraam).
tig-lassen: ![]() |
lassen van aluminium; klik voor groter (uurtarief lassers, zzp-centrum): ![]() |
Methode
De hitte voor het samensmelten wordt verkregen door een
elektrische vlamboog tussen een wolfraam draad en het te lassen object
terwijl de continue stroom van het inerte gas, bijvoorbeeld argon of helium,
rond de vlamboog het gesmolten metaal beschermt tegen oxideren en
tegen verontreinigingen. Het te smelten metaal is afkomstig van een
extra staaf links op de foto. Voordelen van TIG-lassen ten opzichte van van de
conventionele manier van lassen waarbij de wolfraamstaaf verbruikt
wordt ipv. die toegevoegde staaf: het lassen spettert niet, er vormt
zich geen slak op de las waardoor deze fijner en gladder is en mede
waardoor TIG-lassen ook geschikt is voor dun plaatmateriaal, aluminium
kan niet conventioneel gelast worden maar bijvoorbeeld wel met TIG. Nadelen
zijn de de lagere lassnelheid, de hogere aanschafprijs van apparaten
en materiaal (inerte gas).
NEN-normen
NEN-EN 1090-2 "Het vervaardigen van staal- en aluminiumconstructies Deel 2
Technische eisen voor staalconstructies" bevat o.m. eisen aan de lascoördinator, de kwaliteitsbeheersing van het lasproces, de lasmethodekwalificaties, de lasserskwalificaties, de lasprocedures, de keuring en de beproeving.
NEN-EN-ISO 3834-1 "Kwaliteitseisen voor smeltlassen van metalen"
bevat o.m. de keuze van de kwaliteitseisen en elementen die in beschouwing
moeten worden genomen om ISO 3834 uit te breiden tot een
kwaliteitsborgingssysteem.
Voor meer gegevens zie Nederlands
Instituut voor Lastechniek (NIL).
Zie ook stuiklas.
Eng. to weld
2.
Lassen is het meervoud van "las", de plaats waar iets gelast wordt,
d.w.z. de plaats waar een blijvende verbinding tussen materialen wordt
verkregen. Niet alleen bij metaalachtige materialen, ook bij houtverbindingen
wordt wel gesproken over een las; verg. vingerlas
e.d.